در اقتصادهای پیشرفته جهان، روند توسعه سالهاست که از تولید صرف فاصله گرفته و به سمت بازار خدمات حرکت کرده است. این کشورها بهخوبی درک کردهاند که خدمات، نهتنها سودآوری بیشتری نسبت به تولید سنگین دارد، بلکه ریسکهای عملیاتی و مالی کمتری را نیز به همراه میآورد. نتیجه این تغییر نگاه، شکلگیری اقتصادهایی است که بر پایه نوآوری، ارزش افزوده بالا و رشد پایدار بنا شدهاند.
در ویدیو مطرح میشود که فاصله ایران با این مسیر موفقیتآمیز، ناشی از کمبود توان یا دانش نیست؛ بلکه ریشه در انتخاب نادرست میدان رقابت دارد. سالهاست که بخش بزرگی از انرژی اقتصادی کشور صرف حوزههایی شده که سود کم، فرسایش زیاد و رقابت دشوار دارند، در حالی که ظرفیتهای بازار خدمات همچنان گسترده، دستنخورده و پر از فرصتهای نو است.
بازار خدمات یعنی اتکا به سرمایه انسانی، خلاقیت، مهارت و هوشمندی مدیریتی؛ حوزهای که هزینه ورود پایینتری دارد اما قابلیت رشد بسیار بالایی ایجاد میکند. از فناوری گرفته تا گردشگری، از آموزش تا سلامت، از مشاوره تا خدمات مالی و شهری، همگی صنایعی هستند که میتوانند تحول بزرگی در ساختار اقتصادی ایجاد کنند.
پرسش اصلی اینجاست: نقطه آغاز تغییر کجاست؟ آیا زمان آن نرسیده است که مدل اقتصادی خود را بازنگری کنیم و به جای رقابت در میدانهای فرسایشی، روی ارزش افزوده واقعی تمرکز کنیم؟ آینده کشورهایی که زودتر به این مسیر وارد شدهاند، روشنتر از همیشه است. ما چقدر آمادهایم چنین تغییری را آغاز کنیم؟