در بسیاری از مسیرهای موفقیت، نقطه آغاز نه ثروت است و نه امکانات ویژه، بلکه لحظه‌ای است که فرد چیزی برای از دست دادن ندارد و مجبور می‌شود روی توانایی‌های واقعی خود تکیه کند. بی پولی در نگاه اول یک محدودیت به نظر می‌رسد، اما اگر دقیق‌تر نگاه کنیم، می‌تواند به نقطه‌ای تبدیل شود که خلاقیت، جسارت و تلاش انسان را چند برابر می‌کند. بسیاری از شناخته‌شده‌ترین کارآفرینان و رهبران جهان، درست از همین شرایط ساده و گاهی دشوار، مسیر بزرگ خود را آغاز کرده‌اند.
وقتی پولی در اختیار نیست، وابستگی‌ها کمتر می‌شود و فرد ناچار است برای حل مسائل از ذهن، تجربه و اراده خود کمک بگیرد. اینجاست که سرمایه انسانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند؛ سرمایه‌ای که شامل مهارت، ایده، پشتکار، تمرکز و قدرت حل مسئله است. این نوع سرمایه، چیزی نیست که از بین برود یا با نوسان بازار کمتر شود؛ بلکه با تلاش و یادگیری تقویت می‌شود.
بی پولی همچنین باعث می‌شود فرد مسئولیت بیشتری بر عهده بگیرد. او باید تصمیم بگیرد، برنامه‌ریزی کند و با حداقل امکانات بهترین نتیجه را بسازد. این فرایند شخصیت انسان را می‌سازد و به او یاد می‌دهد چگونه در آینده نیز تصمیم‌های سخت را با قدرت بیشتری بگیرد. بسیاری از فرصت‌های بزرگ از دل همین کمبودها شکل می‌گیرند؛ جایی که فرد مجبور می‌شود متفاوت فکر کند و راه‌های تازه بسازد.
اگر باور دارید موفقیت تنها با پول ممکن است، شاید وقت آن رسیده نگاهی تازه به نقش سرمایه انسانی بیندازید. سوال مهم این است: امروز برای ساختن آینده خود، روی کدام توانایی درونی‌تان تکیه می‌کنید؟ آیا بیشتر به پول فکر می‌کنید یا به قدرت یادگیری، اراده و ذهنیت خود؟