پول یکی از اولین و حیاتیترین آفریدههای تمدن است و برای رشد تجارت و بازار، حیاتی است. بدون پول فقط تجارت پایاپای وجود خواهد داشت، شراکت بین دو نفر که هر کدام خواسته دیگری را دارند و به آن تجارت یکنواخت میگویند. به عنوان مثال، یک تجارت یکنواخت، مستلزم تعویض یک کیسه برنج با یک کیسه لوبیا است.
فقدان نرخ ارز ثابت، یکی از مشکلهای اساسی اولین سیستم تجارت بود. اگر طرفین نتوانند در مورد ارزش محصولات یا خدمات مورد معامله به توافق برسند، یا اگر شخصی که به کالا یا خدمات نیاز دارد، چیزی را که نیاز دارد نداشته باشد، در مورد معامله به توافق نخواهند رسید. بنابراین، انسانها پول را به عنوان راه حلی برای این مشکل، ابداع کردند. پول به عنوان یک واسطه عمل میکند و به فروشنده اجازه میدهد تصمیم بگیرد که چه زمانی و کجا میخواهد خرید کند.
ابداع سکه
در حالیکه استفاده از فلز برای پول، به بابل حدود 2000 سال قبل از میلاد برمیگردد، بعید است که سکه های استاندارد و تایید شده، تا قرن هفتم قبل از میلاد وجود داشته باشند. مورخان بر این باورند که پادشاهی لیدیا اولین سکه ها را در همین زمان منتشر کرد. آنها از الکتروم، (ترکیبی از طلا و نقره) ساخته شده بودند و در زمان سلطنت پادشاه آلیاتس (حدود 610 – حدود 560 قبل از میلاد) ظاهر شدند.
ثبت طلا به عنوان پول
سکه های طلا در ابتدا حدود 700 سال قبل از میلاد ساخته شد و از آن زمان تاکنون از این فلز گرانبها به عنوان وسیله اصلی مبادله استفاده میشود. طلا وسیله ای عالی برای مبادله بود، زیرا صرف نظر از آنچه مبادله میشد، کمیاب و بسیار ارزشمند بود. حالا در طول 2600 سال، طلا به پول تبدیل شده است.
استاندارد بر اساس طلا
این مدل استاندارد، یک سیستم اندازه گیری ارز است که ارزش پول را با استفاده از طلا تعیین میکند. این تضمین میکند که احتمالاً، پول در یک سیستم سنتی طلا با طلا معامله شود. استانداردِ طلا، به یک توافق اجتماعی و پولی اشاره دارد که در آن، پولی که مردم خرج میکنند و بهدست می آورند با پشتوانه طلا خواهد بود.
اختراع پول کاغذی
پول کاغذی اولین بار در حدود سال 910 میلادی در چین مورد آزمایش قرار گرفت؛ که سه قرن بعد مارکوپولو را شگفتزده کرد. حدود دو قرن دیگر طول کشید تا پول کاغذی در سراسر جهان پخش شود. در همین زمان بود که چین، یک بحران مالی بسیار پیشرفته را تجربه کرد؛ تولید پول کاغذی به حدی افزایش یافته بود که ارزش آن کاهش یافته بود و تورم افزایش پیدا کرده بود. در نتیجه، چین در سال 1455 استفاده از پول کاغذی را متوقف کرد و برای صدها سال دیگر، از آن استفاده نکرد.
پول فیات
مقررات دولتی علیرغم اینکه ارزش ذاتی ندارد، پول فیات را به عنوان پول قانونی تعیین میکند. از نظر تاریخی، ارزها توسط کالاهای قابل لمس مثل نقره و طلا حمایت میشدند؛ اما حالا اعتبار دولت صادرکننده، پشت پول فیات ایستاده است. پول فیات به عنوان جایگزینی برای پول رسمی معرفی شد و ارزش آن بر اساس عرضه و تقاضا تعیین میشود.
پول رسمی، همواره از فلزات گرانبها مانند طلا و نقره ساخته شده است، در حالی که پولهای واقعی، مدعی کالای بازخرید شده هستند. برخلاف ارزهای متداول با پشتوانه کالا، ارز فیات قابل تبدیل یا بازخرید نیست؛ ارزش ذاتی ندارد و فقط با دستور دولت مورد استفاده قرار میگیرد. اختراع ارز فیات دلیل اصلی تبدیل شدن تجارت و بازاریابی به یک علم بود. آموزش مالی و سرمایه گذاری، به یک مدرک دانشگاهی تبدیل شد که در آن افراد سعی میکنند مهارتهای تجاری و درک خود از بازار را بهبود بخشند. با این حال، یک ارز فیات باید از جعل محافظت شود و عرضه پول باید به درستی مدیریت شود.
استفاده از کارت اعتباری به جای پول
در حالی که اعتبار از ابتدای زمان وجود داشته است، تا سال 1950 اولین کارت اعتباری جهانی صادر نشد. «داینر کلاب» توسط رالف اشنایدر و فرانک مک نامارا در آن سال ایجاد شد. ما اعتبار IBM را، مدیون ابداع نوار مغناطیسی کارتهای اعتباری که در دهه 1960، برای ذخیره اطلاعات حساب استفاده میشد، هستیم.
به دلیل این نوار، بازرگانان دیگر نیازی به تماس با شرکتهای اعتباری برای دریافت مجوز نداشتند. کارتها در دهه 1990 شروع به ترکیب تراشهها کردند که امنیت بیشتری را برای رمزگذاری دادهها فراهم میکرد. سایر اصلاحات در مانده حساب انجام میشود. مشتریان کارت اعتباری باید ابتدا کل مبلغ را در پایان ماه پرداخت میکردند. اگرچه که سودآور بود، اما «امریکن اکسپرس» در نهایت به مصرفکنندگان اجازه داد تا موجودیهای خود را داشته باشند، و سایر شرکتهای اعتباری نیز از آن پیروی کردند.
پرداخت های موبایلی
پرداختهای موبایلی و ارز مجازی دو شکل جدید پول نقد هستند که در قرن بیست و یکم ظهور کرده اند. پول برای یک محصول یا خدمات از طریق یک دستگاه الکترونیکی قابل حمل مانند تلفن همراه، تلفن هوشمند یا تبلت که به عنوان پرداخت موبایلی شناخته میشود، مبادله میشود. در ابتدا، تعداد کمی از دستگاههای فروش کوکاکولا به مشتریان اجازه خرید از طریق موبایل را در سال 1997 میدادند؛ که این، نشاندهنده آغاز عصر پرداخت موبایلی بود.
مشتری برای خرید، کدی را به دستگاه خودپرداز پیامک میفرستاد، که دستگاه را برای توزیع محصول فعال میکرد. پرداختهای موبایلی از آن زمان تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است. تا همین اواخر که ارز مجازی ظهور کرد و بیت کوین معرفی شد، روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا کرد.
بیت کوین، پول دیجیتال
بیت کوین یک دارایی دیجیتال است که در سال 2009 ایجاد شد و از یک شبکه همتا به همتا استفاده کرد تا امکان انتقال سریع دارایی، بدون دخالت بانکها یا مقامات مرکزی را فراهم کند. هیچ بیتکوین واقعی در گردش نیست؛ زیرا بیت کوین پول دیجیتال است. بیت کوین از طریق استخراج ساخته میشود، این، فرآیندی است که با اعتبارسنجی تراکنشها در شبکه بیتکوین، بیتکوین ایجاد میکند. ماینرها، این اعتبار سنجی را انجام میدهند که هم اکنون، هر 10 دقیقه 6.25 بیتکوین پرداخت میکنند و همچنین هزینه تراکنش برای هر تراکنش، زمانی که آنها با موفقیت یک بسته از تراکنشها را تأیید کنند، پرداخت میشود؛ که این تعداد، پس از نصف شدن در سال 2024 به 3.125 بیت کوین کاهش مییابد. ماینرها به مجموعهای از قوانین رمزنگاری پایبند هستند که ثبات، امنیت و حریم خصوصی شبکه را تضمین میکند. تراکنشهای بیتکوین در بلاکچین، یک دفتر کل دیجیتال جهانی، ثبت و تأیید میشوند.
تاکنون تقریباً 19 میلیون بیت کوین استخراج شده است. تا سال 2140، انتظار میرود که 21 میلیون بیت کوین، (حداکثر مقدار مجاز در سیستم) وجود داشته باشد. بیت کوین، اولین و بزرگترین پول دیجیتال جهان، یک نام مستعار مرموز دارد: ساتوشی ناکاموتو. هیچکس نمیداند او کیست. زمانی که ناکاموتو برگه سفید ارز دیجیتال را منتشر کرد، بلاک چین اولیه بیتکوین را نیز همزمان بازیابی کرد. بیتکوین از آن زمان تاکنون وجود داشته است و هیچ کس نمیتواند پیشبینی کند که آینده این پول دیجیتالی در حال رشد چه خواهد بود.