مفهوم نقدینگی در بازار

نقدینگی به سهولت خرید و فروش دارایی‏ها با قیمت‏های ثابت اشاره دارد. به زبان ساده، این معیاری برای تعداد خریداران و فروشندگان و همچنین سهولت انجام معاملات است. حجم معاملات یا حجم معاملات معلق، در حال حاضر در بازار اغلب برای محاسبه نقدینگی استفاده می‏شود. از آنجایی که وقتی فعالیت تجاری زیاد است و هم عرضه و تقاضا برای یک کالا زیاد است، پیدا کردن خریدار یا فروشنده آسان‏تر می‏شود و نقدینگی زیادی وجود دارد. اصطلاح «بدون نقدینگی» یا «نقدینگی کم» به بازاری اطلاق می‌شود که شرکت‌کنندگان کمی دارد و به ندرت معامله‏ای انجام می‏شود.

چه عواملی بر نقدینگی بازار تأثیر می گذارد؟

فعالیت های تجاری باعث ایجاد نقدینگی در بازار می‏شود. هنگامی‏که تجارت زیادی در جریان است، مردم ممکن است به راحتی معاملات را انجام دهند زیرا هم عرضه و تقاضا برای دارایی مورد نظر وجود دارد. پیدا کردن کسی‏که می‏خواهد طرف مخالف مبادله را بگیرد، آسان تر است. بنابراین، قیمت بازار بی‌تأثیر خواهد بود. به دلیل عدم وجود خریداران و فروشندگان مایل در بازاری با فعالیت کم، ممکن است تکمیل فرآیند فروش بسیار طولانی شود. تأثیر یک معامله بر قیمت بازار، بسیار بیشتر از دلیل عدم تمایل دوسوی مبادله به تعامل است.

اهمیت نقدینگی در بازار چیست؟

اگر بازارها نقدشوندگی نداشته باشند، فروش یا تبدیل دارایی‏ها و اوراق بهادار به پول نقد، بسیار چالش برانگیز خواهد بود. به‏عنوان مثال، فرض کنید یک ماشین قدیمی دارید که بسیار کمیاب و گرانبها است. با این حال، اگر بازاری (مشتری) برای محصول شما وجود نداشته باشد، بی فایده است؛ چرا که هیچ‏کسی وجود ندارد که به ارزش تخمینی آن، پولی پرداخت کند. برای فروش خودروی خود، ممکن است که به نمایشگاه ماشین بروید و شانس فروش خود را بالاتر ببرید؛ که البته شامل هزینه و زمان بیشتر خواهد بود.

معیار اندازه‏ گیری نقدینگی

توانایی یک شرکت در پرداخت هزینه‏ های عملیاتی و سایر جریانات و یا بدهی ‏ها، با اندازه‏ گیری نقدینگی تعیین می‏شود. معیارهای نقدینگی با استفاده از دارایی‏ها، برای پرداخت تعهدات جاری استفاده می‏شود، این شامل بدهی‏هایی است که باید پرداخت شود یا بدهی‏هایی که باید ظرف یک سال تصفیه شوند. بدهی‏های جاری از دارایی‏های جاری پرداخت می‏شود؛ که به صورت نقدی دریافت می‏شود و یا ظرف یک سال مورد استفاده قرار می‏گیرد.

دارایی ‏های نقد چیست؟

در آموزش مالی، دارایی نقد به دارایی قابل فروش اطلاق می‌شود که می‌تواند با حفظ ارزش خود، به سرعت به پول نقد تبدیل شود. سایر متغیرهایی که به نقدشوندگی دارایی‏ ها کمک می‏کنند عبارتند از:

• آیا بازار به خوبی تثبیت شده است؟
• سهولت انتقال مالکیت
• مدت زمان فروش دارایی‏ها چقدر است؟

نقدشونده ‏ترین دارایی، پول نقد است؛ زیرا نیازی به تبدیل ندارد. اگر شرکت شما به پول نقد نیاز دارد، می‏توانید فوراً آن را دریافت کنید. منابع متعددی از دارایی‏ های قابل دسترس و سازگار وجود دارد. بنابراین، علاوه بر پول نقد، کارآفرینان از چه دارایی ‏های دیگری استفاده می‏کنند؟ پاسخ، دارایی‏های غیرنقدی است.

دارایی‏های غیرنقدی چیست؟

دارایی‏ های غیرنقدی دارایی‏ هایی هستند که ارزش پولی ندارند. دارایی‌های غیرنقدی که اغلب به عنوان دارایی‌های غیرپولی هم شناخته می‌شوند، دارایی‌هایی هستند که نمی‌توانند به سرعت به وجه نقد تبدیل شوند. اکثر دارایی‏های غیر‏نقدی باید فروخته شوند تا بتوان از ارزش آنها بهره ‏مند شد؛ که البته این، مسئله انتقال مالکیت را ضروری می‏کند. پیدا کردن خریدار مناسب برای یک دارایی غیرنقدی ممکن است ماه‏ها یا سال‏ها طول بکشد؛ و فروش زودتر آن باعث کاهش ارزش آن می‏شود. تجهیزات، املاک، وسایل نقلیه، آثار هنری و کلکسیونی از رایج‏ترین دارایی‏های غیرنقدی هستند. در هنگام برخورد با این نوع دارایی‏ها، پیش‏ بینی زمان تبدیل آن به پول نقد دشوار می‏شود.